කරුණා අම්මාන් යුද්ධයේදී සෙබලුන් පන්දහසක් මරා දැමූහයි පැවසීමත් සමග (ලංකාසර වෙබ් අඩවියට කරුණා ලබා දුන් සාකච්ඡාවට අනුව) රටේ ලැව් ගින්නක් ඇති විය. ඉතිහාසයේ දරුණුම ඝාතකයා ඔහු යැයි සමහරුන් සිතන්නට විය.
මේ අතර, මිනිසුන් දහසක් මැරූ අංගුලිමාලටත් රහත් වීමට හැකි විණි නම් කරුණාටද කරුණා කළ යුතු බැව් සැදැහැවත්තු කියති.
එහෙත් කරුණාට “ඉතිහාසයේ විශිෂ්ටතම ඝාතකයා” කිරුළ මෙතරම් පහසුවෙන් ලබා දීමට හදිස්සි වියයුතු නැතැයි මගේ මිතුරෙක් සිතයි.
“කොරෝනාවටත් වඩා භයානක කරුණා” කියන්නේ මිනිහගේ චන්ද ව්‍යාපාරේ තේමාව. කොරෝනාවෙන් මැරුණේ එකොළහයි. ඉතිං එකොළහයි පන්දාහයි අතර තියෙන පරතරය සුලුපටුද? මෙතන ලොකු නොගැලපීමක් තියෙනවා. එක්කො කරුණාට ගණන් බෑ. නැත්තන් ලොජික් බෑ”
මිතුරා තර්ක සොයන්නට විය.
“හරි දැන් තමුසේ කියනවකෝ වැරදිලා හරි මිනිහට බුදුන් මුණ ගැහුණ නම් රහත් වෙන්න තිබ්බද?” මම ඇසීමි.
“බෑ”
“ඇයි?”
“මිනිහා දෙමළනෙ”
“ඉතිං මිනිහෝ බුදුන් ජාති කුළ සැලකුවේ නෑ කියලනේ කියන්නේ” මම නොපැහැදීමෙන් කීවෙමි.
“ආ ඒ අතීතයේ නේ. අනාගතේ දී එහෙම වෙන්නෙ නෑ. රහත් වෙන්න නම් මහ ජාතියෙන් මහ කුළෙන් එන්න ඕනේ. ඒකට තමයි ශ්‍රී ලංකන් වර්ශන් එකේදි දීපය දේශය කුළය බලනවා කියන්නේ” මිතුරා කීය.
“එතකොට සිංහල උන් පන්දාහක් එතෙර කරපු පිනවත් උදව් වෙන එකක් නැද්ද?”
“ඒක නම් පොඩී පුල් එකක් වෙන්නත් පුලුවන්. ඒත් සිංහලයෝ එතෙර කරපු එකම තොටියා කරුණා නෙමෙයිනේ. අනෙක දෙමළ අය නැව් ගණන් එතෙර කරපු කපිතාන්ලත් ඉන්නවනෙ තරගෙට. ඒත් අංගුලිමාලල ඉන්න පුලුවන් එක්කෙනයි නේ. ඒ හින්දා ඒ අවස්ථාව කරුණටම හම්බුවෙයිද කියලා ශුවර් නෑ” මිතුරා කරුණාව හෑල්ලු කළේය.
“ඒකට මොකද කරන්න පුලුවන්?”
කරුණා සසරින් එතෙර කිරීමේ කර්තව්‍යයට සපෝර්ට් කිරීමට මම ද සිතා ගතිමි.
“ඒකට බුදුන්ට තියන්න වෙනවා මහා අංගුලිමාල රියැලිටි තරගයක්”
“මොකක්?”
“කරුණටත් වැඩිය දක්ෂයෝ ලංකාවේ තව ඕන තරම් සැගවිලා ඉන්න පුලුවන්. ඒ ගොල්ලන්ගේ හැකියාවන් එළිදකී කියලා ලැජ්ජාවේ ඔය ඉන්නේ. ඒ අය ඔක්කොම කරළියට ආවොත් කරුණාටත් හොද තරගයක් දෙන්න වෙනවා රියලිටි ෂෝ එක දිනන්න. අනික බලනවකෝ මිනිහගෙ නමත් ‘කරුණා’. ඉතිං කොහොමද ‘අංගුලිමාල’ වගේ ටෆ් කම්පිටිෂන් එකක් දිනන්නේ? මිනිහට ‘ප්‍රචණ්ඩ’ වගේ අන්වර්ථ නාමයකුත් දාගන්න වෙනවා”
“කවුද දැන් ඔය රියලිටි ෂෝ එකේ දී උන්ට චන්දෙ දෙන්නේ?” මම ඇසීමි.
“වෙන කවුද? එලොව ඉන්න එවුන් තමයි. තමන්ව මැරුවේ කවුද කියලා මැරුණු අය චන්දය ප්‍රකාශ කරනවා. එතකොට ලොකුම ඝාතකයා ට්‍රෝෆිය උස්සනවා” මිතුරා සිනාසීය.
“අම්මෝ ඒක නම් ලේසි වෙන එකක් නෑ නේද? අපේ රටේ ඉන්නේ ඉතිං ඔය වැඩේට රුසියොනේ. තරගෙන් පැරදුනොත් කරුණට මොකද වෙන්නේ?”
“ඔය දැන් වගේ ගොන් පොර ටෝක් දිදී චන්දෙ ඉල්ලන්න තමයි වෙන්නෙ” මිතුරා කණස්සල්ලෙන් කීය.
“ඉතිං තමුසෙ මොකද කණගාටු වෙන්නේ?”
“අඩුගානේ කරුණා කොළඹින් චන්දෙට ආපු නැති එක ගැන. යුද්දෙ ගැන ඇත්තක් කියපු එකම දේශපාලකයා මිනිහද කොහෙද! මට දුක මගේ චන්දෙ මිනිහට දෙන්න බැරි එක ගැන”
