මුදල් ඇමති සබ්‍රි පාර්ලිමේන්තුවේදී ඓතිහාසික බඩු ලැයිස්තුවක් ඉදිරිපත් කළේය.
“අපි වෙලාවට IMF නොගිය එක ඓතිහාසික වැරැද්දක්. පොහොර නොගෙන්නපු එක ඓතිහාසික වැරැද්දක්. බදු අඩු කිරීම ඓතිහාසික වැරැද්දක්”
සමහරු එය ඓතිහාසික කතාවක් ලෙස නම් කළහ. මුදල් ඇමතිගේ කතාවේ අන්තර්ගතයට අනුව අපට ඓතිහාසික ලෙස කෙළවීමට නියමිතය. අනතුරුව කතා කිරීමට මංත්‍රී හර්ෂ නැගී සිටි විට මුදල් ඇමති පුටුවටත් නොකියා සභාගර්භයෙන් පළා ගියේය.
මෑතක සිට මුදල් ඇමතීන් පාර්ලිමේන්තුවේදී හා ඉන් පිටතදී හැංගිමුත්තන් සෙල්ලම කිරීම ද ඓතිහාසිකය.
එම්බල සබ්‍රි! ඓතිහාසික යනු කිමැයි?
ඉතිහාසය වෙනස් කිරීමට තරම් ඓයින්ද්‍රීය විභවයක් ඇති කාරණා හෝ සිද්ධි වලට අපි ඓතිහාසික යැයි කියමු.
රාජාණ්ඩු ක්‍රමය හා පවුල් බලය බිඳ වැටී යටත් විජිතවාදී බ්‍රිතාන්‍යට 1815 දී රට නතු වීම ඓතිහාසික සිද්ධියකි. ඊට අවුරැදු දෙසීයකට පසු යළිත් රට පවුල් පාලනයකට නතු වීමත් ඓතිහාසික සිද්ධියකි.
පෘතුගීසි, ලංදේසි, ඉංග්‍රිසින් ගෙන් පසු මේ රට නැවත වෙන්දේසීන් විසින් යටත් කර ගැනුමත් ඓතිහාසික සංසිද්ධියකි.
දේශපාලකයන්යැයි කියා ගන්නා තක්කඩින් වටා තවමත් ජනතාව එක් රොක් වී සිටීම ඓතිහාසිකය. උන් කියනා සම්ප්‍රප්ප්‍රලාපයන්ට ජනතාව සවන් දීමත් 74 වසරක් තිස්සේ ඒවා විශ්වාස කිරීමත් ඓතිහාසික මෝඩකමකි.
නූතන යුගය තුළ සියවසක් ගෙවී ගියත් රටේ ජනතාවට දේශපාලනය හෝ මානව අයිතීන් පිළිබඳ දැනුමක් නොමැති වීම ඓතිහාසික නූගත්කමකි.
2015 දී අසමත්යැයි බලයෙන් නෙරපා දැමූ ආණ්ඩුවක් රට, ජාතිය, ආගම බේරා ගැනීමට යැයි කියා 2020 දී නැවත බලයට පත් කර ගැනීම ඓතිහාසික විහිළුවකි.
රාජ්‍ය පාලනය පිළිබඳ මෙලෝ දානයක් නොදන්නා, මීඩියා කැම්පේන් වලින් පුම්බා නිර්මාණය කරන ලද බැලුම්බෝල චරිතයකට මුලා වී, හැට නවලක්ෂයකගේ ඡන්දයෙන් රාජ්‍ය නායකයා තෝරා පත් කර ගැනීම ඓතිහාසික වැරැද්දකි.
කොමිස්කාරයන්, හොරැ, තක්කඩි, මාලකඩන්නන් හා කසිප්පු මුදළාලිලාගෙන් සමන්විත පිරිසකට තුනෙන් දෙකක පාර්ලිමේන්තු බලයක් ලබා දීම ජනතාපරමාධිපත්‍ය රෙද්ද පල්ලෙන් බේරැණු ඓතිහාසික සංසිද්ධියකි.
පල් හොරෙකු මහබැංකු අධිපතිකමට පත් කරීම ද ඓතිහාසිකය.
අලි බබා සහ හොරැ 40++ විසින් රට පාලනය කිරීම ද ඓතිහාසිකය.
අඩු පොළියට ණය ලබා ගැනීමේ හැකියාව තිබියෙදී පුද්ගලික වාසි තකා චී-ණයෙන් වැඩි පොළියට ණය ගැනීම ඓතිහාසිකය. ලබා ගත් ණය රට සංවර්ධනට වඩා අවවර්ධනයටත් තම වර්ධනට යෙදීම ඓතිහාසිකය. දේශපාලනය රැකියාවක් නොවී අධික ලාභ ලබන ව්‍යාපාරයක් බවට පත් වීම ඓතිහාසිකය.
“රට බංකොලොත් වෙන්නයි යන්නේ” කියමින් වසර ගණනක් මොරදුන් අනුර කුමාර, හර්ෂ, රනිල් ආදී මන්ත්‍රීන්ගේ කතාවලට කෝචොක් දමමින් සිටීම ද ඓතිහාසිකය. නිකම්ම නොව එය ඓතිහාසික අමන කමකි. ඓතිහාසික උද්දච්චකමකි. ඓතිහාසික තකතීරැකමකි.
මේ රට පාලනය කළ කිසිදු ආණ්ඩුවකට නොහැකි වූ ලෙස රට නිලවශයෙන් බංකොළොත්භාවයට ඇද වැටීමට සැලැස්වා ආණ්ඩුව තවමත් චූන්එකේ සිටීම ද ඓතිහාසික සංසිද්ධියකි.
මිනිසුන්ගේ මූලික අවශ්‍යතා ඉටු කර ගත නොහැකි දුර්දාන්ත සමයක් උදාවීම මේ සියළු ඓතිහාසික තීරණවල පාරප්‍රාප්තියයි.
සම බරව ඇත්ත කියන ලංකාසර පුවත් ඔබට සෑම විටෙක දැකීමට ඕනෑ නම් පහත අපේ වට්ස්ඇප් / ටෙලිග්‍රෑම් සමූහයන්ට එක්වෙන්න.
එවන් ආණ්ඩුවක් ගෙදර යැවීමට ඡන්දයක් එනතෙක් තව අවුරැදු දෙකහමාරක් බලාසිටීමට සිදු වුවහොත්, එය ඓතිහාසික දුකකි.