සදෙව් රත්නායක
“විවාහක ගැහැනියෙක් විදිහට සම්ප්‍රදායික ජීවන රටාවකට කොටු වෙනවාට වඩා සාර්ථක ගැහැනියෙක් වෙන්න….ලේඩි බොස් කෙනෙක් වෙන්න ඇයි ඔයාලට උවමනා නැත්තේ…?“
උගන්ඩාවේ නෙට්බෝල් රැජන ලෙස ඉමහත් ජනප්‍රියත්වයට පත්වූ මේරි චොලොක්ගේ සිහිනය වී ඇත්තේ කෙදිනක හෝ තම මවුබිම වන උගන්ඩාවට යෑමෙන් පසු සිය නිවෙසට රැස්වන කාන්තාවන් අමතා එසේ කීමය. එරට දහස් සංඛ්‍යාත ගැහැනුන් දිරි ගන්වන්නේ ජීවිතයේ සාර්ථකත්වය ඇත්තේ ‘කුස්සිය මුල්ලේ‘ නොවන බව කීමටය.
දැනට එංගලන්තයේ ලෆ්බ්‍රෝ නුවර සිටින මේරිගේ කතාවයි මේ.
එතෙක් මෙතෙක් උගන්ඩාවෙන් බිහිවූ වෘත්තීය මට්ටමේ දෙවැනි ක්‍රීඩිකාව වන 23 හැවිරිදි මේරි ජීවිතය ජයගැනීමට තමා සමග එක්වන්නැයි එරට තරුණියන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියාය. ලොව සෑම රටකම කාන්තාවන්ට ළමා වියේ සිටම විශාල වශයෙන් දුෂ්කරතාවන්ට මුහුණ පෑමට සිදුවන බව කියන මේරි අප්‍රිකානු රටවල එය වඩාත් දුෂ්කර අරගලයක් බව පෙන්වා දෙන්නීය.
‘අපේ සමහර සංස්කෘතින්ට අනුව අඩු වයසින් විවාහ වෙන්න සිද්ධ වෙනවා. ඒ නිසාම අපේ තරුණියන්ට ක්‍රීඩාවට යොමුවෙන්න තරම් වෙලාවක් ඉතිරි වෙන්නෙ නෑ. ගොඩාක් ගැහැනුන්ට තේරෙන්නේ නෑ ඔවුන් විඳවමින් ඉන්න බව. ඒ නිසා ඔවුන් වහාම අවදි කළ යුතුයි.‘ මේරි සිය අරගලය ආරම්භ කර ඇත්තේ සමස්ත අප්‍රිකානු ගැහැනුන් වෙනුවෙනි.
දකුණු සුඩානයේ සම්භවයක් සහිත මේරිගේ පවුලේ අය උගන්ඩාවට සංක්‍රමණය වූයේ එරට පැවති සිවිල් යුද්ධය හා දේශපාලන අස්ථාවරභාවය නිසාය. ඇරත් ඇගේ පියාගේ අභාවයෙන් පසුව ඔවුන්ට ජිවිතය අලුතින් ආරම්භ කිරිමට සිදුවී තිබිණි.
අඩි 6කුත්, අඟල් 7ක් උසැති මේරි ඉතා ඉක්මනින්ම නෙට්බෝල් ක්‍රීඩාවේ දක්ෂයකු බව පෙන්නුම් කළාය. එමෙන්ම නෙට්බෝල් යනු කාන්තාවන්ට ජීවිතය ජයගැනීමට ඇති කදිම මාර්ගයක් බවත් ඇය අවබෝධ කර ගත්තාය. ඇගේ මවත්, බාප්පාත් (මවගේ දෙවැනි කසාදය) හැම අතින්ම ඇයට සහයෝගය ලබා දුන්හ.
‘අම්මලාට හරි සතුටුයි මා ගැන. නමුත් මා වෙනුවෙන් වියදම් කරන්න ඔවුන්ට සල්ලි නෑ. ඒ නිසා සමහර වෙලාවට උදව් කිරීමට පැකිළෙන අවස්ථා පවා තියෙනවා. මම ඉතින් කොහොමහරි ‘බැලන්ස්‘ කර ගත්තා.‘
‘යම්කිසි කෙනෙකුට එක්තරා අවස්ථාවකදී හිතෙනවා මම කවුද මට මොනවද කරන්න පුළුවන් කියලා. ඒකට නිශ්චිත වෙලාවක් වගේම වයසකුත් තියෙනවා. මටත් සිද්ධ වුණේ ඒ ටිකම තමයි. ඉතින් මම තීරණය කළා නෙට්බෝල් ක්‍රීඩාවට යොමුවෙන්න. මොකද මට හිතුනේම මේ ක්‍රීඩාවෙන් මට මොනවහරි ශිෂ්‍යත්වයක් වගේ දේකට අවස්ථාවක් ලැබේවි කියලයි.‘
නමුත් මේරිගේ සිහිනය එහෙම පිටින්ම ඛේදවාචකයක් බවට පත්වූයේ උසස් විදුහලේ අධ්‍යාපනය ලබමින් සිටියදීම ඇය ගැබ් ගැනීම නිසාය. නෙට්බෝල් ක්‍රීඩාව අතහැර දමන්නට ඇයට එල්ලවූ බලපැම්වල නිමාවක් නැති විය. නමුත් අවසානයේ මෙලොවට පැමිණි ඇගේ සුරතල් පුතු යසෝන් වෙනුවෙන් කුමක් හෝ කරන්නට නම් තමා තව දුරටත් නෙට්බොල් ක්‍රීඩාවෙන් ඉදිරියට යා යුතු බව ඇය අවබෝධ කරගත්තාය.
‘අවුරුදු 20දි දරුවෙක් එක්ක….ඒක හරි අසීරු කාලපරිච්ඡේදයක් වුණා. මට අනාගතය ගැන හිතලා වැදගත් තීරණයක් ගන්න සිද්ධ වුණා. අම්මා කෙනෙක් හැටියට ලොකු වගකීමක් තියෙන බව මම දැනගෙන හිටියා. ඒත් පුතාගේ අනාගතය සාර්ථක කරගන්න ඊට වඩා දෙයක් කරන්න වේවි කියලත් දැනුණා.‘
‘සමහරු කියන්න ගත්තේ අනේ ඔයා පුතා ළඟම ඉන්න. ඔයාට පුතාව ආදරයෙන් රැක බලාගෙන ගෙදරටම වෙලා ඉන්න වේවි‘ වගේ කතන්දර ගොඩක්. ඒත් මම ගෙදර හිටියොත්, මම මගේ උපාධිය සම්පූර්ණ නොකොළත්, මගේ නෙට්බෝල් ජිවිතය නැවත්තුවොත්, මම මොනවද කවදාහරි දවසක මගේ පුතාට පෙන්වන්නේ.?
අවසානයේදී ඇය තීරණයක් ගත්තාය. තම පුතු මවට බාර දී ඕ එංගලන්තයට ගියාය. වසර 2018දී ඇය එංගලන්තයේ නෙට්බෝල් සුපර්ලීග් තරගාවලියේදී ‘ලෆ්බ්‍රෝ ලයිට්නිං‘ කණ්ඩායම නියෝජනය කළා පමණක් නොව ඒ වසරේදි ලෆ්බ්‍රෝ විශ්වවිද්‍යාලයේ ව්‍යාපාරික කළමනාකරණ උපාධිය හැදැරීමට ද පටන් ගත්තාය.
ලෆ්බ්‍රෝ පිලට ක්‍රීඩා කළ පළමු තරග වාරයේදීම වැඩිම ගෝල් සංඛ්‍යාවක් එල්ල කළ ක්‍රීඩිකාව බවට පත්වූ මේරි පසුගිය වසරේදී උගන්ඩාව නියෝජනය කරමින් සිය පළමු නෙට්බෝල් ලෝක කුසලාන තරගාවලියට සහභාගි වීමට වාසනාවන්ත වූවාය.
මේ වසරේදී කොවිඩ් වසංගතය හේතුවෙන් එංගලන්ත නෙට්බෝල් සුපර්ලීග් තරගාවලිය සති හතරකට සීමාවූ අතර, තමාට ද වෛරසය වැලඳී ඇතැයි සැක කළ ඇය යළි උගන්ඩාව බලා යෑමේ අදහස අත්හැර දැමුවාය. ඒ අනුව ඇය තම පුතා නොදැක මාස 18ක්ම ගතවී තිබේ.
‘ඒක ගොඩාක් හැඟුම්බරයි. ඒත් කොවිඩ් වසංගතය නිසා මොකුත්ම කරන්නත් බෑ. දේශසීමා වහන්න කළින් මට උගන්ඩාවට යන්න තිබුණා. නමුත් මම බයෙන් හිටියේ මටත් කොවිඩ් වෛරසය වැලඳිලා ඇති කියලා. හැමෝටම ඒ වගේ බයක් තිබුණනේ. ‘
නමුත් කොවිඩ් වසංගතයට සිරවී සිටි කාලය ඇය නාස්ති නොකළාය. කුඩා වියේ සිටම ඇයට තිබූ බයිසිකල් පැදීමේ භීතිය ඇය අත්හැර ගත්තේ එකදිගටම දිනපතා උදෑසන මාවත් පුරා බයිසිකල් පැදීමෙනි. ඉන් නොනැවතී ඇය ගිටාරය වැයීමට පුහුණු වූවාය. අන්තර්ජාලය මගින් තම රටෙහි මෙන්ම සෙසු රටවල නෙට්බෝල් මිතුරියන් දිරිගැන්වීමට දේශනා පවත්වමින් සිටින්නීය.
සම බරව ඇත්ත කියන ලංකාසර පුවත් ඔබට සෑම විටෙක දැකීමට ඕනෑ නම් පහත අපේ වට්ස්ඇප් / ටෙලිග්‍රෑම් සමූහයන්ට එක්වෙන්න.
‘මගේ ජිවිතයේ මම අත්කර ගත් හැමදේම මගේ දාඩිය මහන්සියෙන් ලැබු ඒවා. හැම ගැහැනියකුටම ඒක කරන්න පුළුවනි. ඕන වෙන්නේ අධිෂ්ඨානයයි කැපවීමයි.‘ මේරි හැමෝටම එසේ කියන්නීය.