මරණයේ නගරයෙන් අඳෝනා ඇසෙමින් ඇත. ආක්‍රමණිකයාත්, ආක්‍රමණිකයාට අභියෝග කළ රටේ නායකයාත්, ඒ නායකයා යුද්ධයකට පොළඹවා සිදුවෙමින් ඇති දේ නරඹමින් සිටින බටහිර අශීලාචාර බලවතුන් රැසත් නිහඬය.
අසරණ මිනිස්සු ජීවිතවලින් වන්දි ගෙවති. බීබීසිය වාර්තා කරන ආකාරයට රුසියානු ආක්‍රමණික හමුදා විසින් වටලනු ලැබූ මරියුපෝල් නගරයේ දැන් විදුලිය නැත. ජලය නැත. ගෑස් නැත. දුරකථන ජාලය ක්‍රියාත්මක වන්නේ දිනකට පැය කීපයකි. ඒ පසුබිමේ දී නගරය සමඟ සන්නිවේදනය දුෂ්කර ය
ආහාර සහ වෛද්‍ය සැපයුම් අවසන් වී තිබේ. රුසියාව මානුෂීය ආධාර ඇතුළුවීම අවහිර කරය. නොනවතින රුසියානු ප්‍රහාර මධ්‍යයේ, සිවිල් වැසියන් දිනයේ වැඩි කාලයක් නවාගැන් ගෙන සිටිනා බිම් මහල්වලින් පිටතට එන්නේ නැත. එළියට පැමිණියත් ඒ මරණීය අවදානම රැගෙන කලාතුරකිනි. නිරයක් වැනි නගරය තුළ කුඩා දරුවන් අතුළු පුද්ගලයන් ලක්ෂ තුනක් පමණ ජීවිත අපේක්ෂාවකින් තොරව රැඳී සිටිති.
මිනිස්සු දින තුනක් රඟහලේ සුන්බුන් අතර
පෙරේදා රාත්‍රියේ බෝම්බ හෙලන ලද රඟහලක බිම් මහලේ තවමත් සිය ගණනක් මිනිස්සු සිරවී මිය යමින් සිටිති. ඒ මිනිසුන් බේරා ගැනීමේ උත්සාහයන් ප්‍රදේශයේ දැඩි සටන් හේතුවෙන් කළ නොහැකි බව මරියුපෝල් නගරාධිපති පවසයි. මේ ගලවා ගැනීමේ මෙහෙයුම දියත් කිරීමත් මාරක උත්සාහයක් බව ඔහු පෙන්වා දෙයි.
“එය කිරීමට අවස්ථාවක් නෑ. සුන්බුන් ඉවත් කර මිනිසුන් පිටතට ගන්න ප්‍රහාරය අවසන් වනතුරු ඉන්න වෙනවා.“
කී දෙනෙක් දැනටමත් මේ සුන් බුන් අතර සිරවී මිය ගොස් ඇතිදැයි දන්නේ නැත. දිනකට පෙර, රටේ මානව හිමිකම් ඔම්බුඩ්ස්මන් පැවසුවේ පුද්ගලයින් 130 දෙනෙකු බේරාගෙන ඇති බවත්, තවත් පුද්ගලයින් 1,300 ක් ඒ සුන් බුන් අතර සිරවී සිටින බවත්ය.
“ ඇතුලේ ඉන්න වැඩි හරියක් වයසක මිනිස්සු, ගැහැණු සහ ළමයි. විදුලිය නැතිව, ගෑස් නැතිව, ජලය නැතිව ඔවුන් අඳුරු කාමරවල සහ කොරිඩෝවල ජීවිතයත් මරණයත් අතර සටනක. නගරාධිපති පැහැදිලි කළේය.
ඊයේ නිකුත් කරන ලද වීඩියෝ දේශනයකදී ජනාධිපති වොලොදිමීර් සෙලෙන්ස්කි කියා සිටියේ බේරාගත් සමහර පුද්ගලයින් බරපතල ලෙස තුවාල ලබා ඇති බවය. “කී දෙනෙක් මැරිලා ද කියලා කිසිම තොරතුක් නෑ“ ඔහු කීවේය.
සිවිල් වැසියන්ගේ නවාතැනක් ලෙස පැහැදිලිව සටහන් කර තිබූ මෙම ස්ථානයට රුසියානුවන් පහර දුන් බවය යුක්රේන බලධාරීහු කීහ. ඔවුන් පෙන්වා දුන්නේ මේ අපරාධය කළ ගුවන් නියමුවා මිනිසෙකු විය නොහැකි බවය. සී.එන්.එන් ලෝක සේවය සිය චන්ද්‍රිකා ඡායාරූප සහිතව පෙන්වා දුන්නේ මේ රඟහල දෙපස ගුවනට පෙනෙන සේ කුඩා දරුවන් වෙසෙන බව සටහන් කර තිබූ ආකාරයයි. එහෙත් මේ චෝදනාව මොස්කව් ප්‍රතික්ෂේප කර තිබිණි.
සිවිල් ඉලක්ක
රුසියානු ප්‍රහාර රෝහලකට, පල්ලියකට සහ ගණන් කළ නොහැකි මහල් නිවාසවලට පහර දී ඇත. , ප්‍රාදේශීය නිලධාරීන් ඇස්තමේන්තු කර ඇත්තේ නේවාසික ගොඩනැගිලිවලින් 80% ක් පමණ හානි වී හෝ විනාශ වී ඇති බවය. ඒවායින් තුනෙන් එකක් අලුත්වැඩියා කළ නොහැකි ලෙස වැනසී ගොස්ය. නගර මධ්‍යයක් ඉතිරිව නැත. “යුද්ධයේ සලකුණු නැති කුඩා බිම් කැබැල්ලක් නගරයේ නැත,” නගරාධිපතිවරයා කීවේ එසේය. රුසියාව අත්පත් කරගන්නේ මේ වනසා දැමූ සොහොන් බිමක් වැනි නගරයකි.
“නගර මධ්‍යයේ වීදි සටන් ඇවිලිලා… ටැංකි තියෙනවා… කාලතුවක්කු ප්‍රහාර එල්ල කරනවා, ප්‍රදේශයෙන් ඇසෙන්නෙ විවිධ ආයුධවලින් වෙඩි තබන හඬයි… අපේ හමුදාවන් නගරය තුළ තම බලය සහ ගෞරවය රැක ගැනීමට හැකි සෑම දෙයක්ම කරමින් සිටිනවා.. නමුත් අවාසනාවකට මෙන් සතුරාගේ බලය අපට වඩා විශාලයි.” මරියුපෝල් නගරාධිපති බීබීසී වෙත පවසා තිබිණි.
යුද්ධය ආරම්භයේ සිට අවම වශයෙන් නගරයේ සිවිල් වැසියන් 2,500 ක් මිය ගොස් ඇත. එහෙත් මරණ ප්‍රමාණය ඊට බොහෝ සේ වැඩි බව පැවසේ. මහ මගදී වෙඩි වැදී මිය යන අයෙකුගේ සිරුර රැගෙන යෑමට නොහැකි තරම් ප්‍රහාර ප්‍රබලය. මළ මිනී මග තැන තැනය. බොහෝ අය සමූහ මිනීවලවල්වල මිහිදන් වෙමින් සිටිති. හතලිස් දහසක් මේ මරණයේ නගරය හැර ගොස්ය. තවත් විසි දහසක් ඉවත් කිරීමේ සූදානමිනි. රුසියාව සටන් විරාමයක් සදහා එකඟ වී දිගටම ප්‍රහාර එල්ල කරන පසුබිමක සිවිල් වැසියන් පිට කිරීම සඳහා සැකසුණු මානුෂීය කොරිඩෝ නැත.
සම බරව ඇත්ත කියන ලංකාසර පුවත් ඔබට සෑම විටෙක දැකීමට ඕනෑ නම් පහත අපේ වට්ස්ඇප් / ටෙලිග්‍රෑම් සමූහයන්ට එක්වෙන්න.
ඔවුහු මරණය අපේක්ෂාවෙන් හිම මිදෙන සීතලේ කල් මරති. යුද්දය මොකක්දෝ කුණුහරපයකි. තමන් නොදන්නා, තමන්ට නොවැටහෙන නොගැඹුරු දේශපාලනයක මුග්ධ බල ගැටුමකට මේ මිනිස්සු ජීවිතවලින් වන්දි ගෙවමින් සිටිති.